Pojawienie się w domu dziecka wywraca świat do góry nogami. I świat młodych rodziców, i świat psa. Możliwe, że Twój pies okaże się być stworzonym do życia z dzieckiem i sam z siebie, niczym Nana z „Piotrusia Pana” będzie dbać, pilnować i zabawiać malucha. O ile nie każdy pies będzie idealną niańką dla małego człowieka, to jednak każdy właściciel psa może nauczyć swojego czworonoga szacunku do dziecka i bezpiecznego zachowania.

Jak przygotować psa na narodziny dziecka?

Po pierwsze – ZASADY HIGIENY: 
Ryzyko zarażenia się od psa infekcją choć małe, ale jest. Dlatego musisz regularnie odrobaczać psa, czesać i w miarę potrzeby kąpać. Nie ominie Cię też częstsze niż zwykle sprzątanie. I nawet nie chodzi o stworzenie sterylnych warunków dla niemowlaka (po pierwsze – z psem w domu to niemożliwe, po drugie sterylna czystość może dziecku bardziej zaszkodzić niż pomóc). Pomyśl o tym w perspektywie czasu: póki niemowlę tylko leży w łóżeczku czy kojcu, to problem brudnych łap po spacerze i śladów na podłodze może nie istnieć, a co będzie kiedy maluch zacznie raczkować? Dobrze już teraz przyzwyczaić psa, do wycierania łap wilgotną chusteczką czy szmatką po każdym spacerze.

Po drugie – DOBRE MANIERY: jeśli Twój pies jeszcze nie zna podstawowych komend typu „siad”, „zostań”, „nie wolno” czy „leżeć”, to najwyższa pora go temu nauczyć. Skakanie na ludzi, gryzienie przedmiotów pozostawionych na podłodze czy kanapie, podgryzanie rąk jest absolutnie nieakceptowalne w przypadku kontaktów z dzieckiem. 

Po trzecie – ZAZDROŚĆ I AGRESJA: 
Obawy przyszłych rodziców o zazdrość psa lub jego agresywne zachowanie wobec dziecka nie zawsze są bezpodstawne. Ale nie wolno karcić psa za jego zainteresowanie małym człowiekiem! Po powrocie ze szpitala z nowym członkiem rodziny pozwól psu powąchać malucha, zobaczyć kto to jest. Twoje nerwowe zachowanie i zakazy zbliżania się psa do dziecka tylko pogorszą sytuację. Nieposłuszeństwo, szczekanie, próby przedostania się do zakazanego „przedmiotu” – to najmniejsze przewinienia, jakich możesz się spodziewać po psie. Musisz zapamiętać podstawową zasadę – dziecko nigdy nie będzie dla psa autorytetem, będzie co najwyżej „małym bratem”. A więc liderem, przewodnikiem musi być odpowiedzialny rodzic, który wytłumaczy i dopilnuje przestrzegania zasad panujących w domu.

Po czwarte – NOWE BODŹCE!
Wraz z pojawieniem się dziecka psa czeka dużo nowych wyzwań, nowych sytuacji, dźwięków i zapachów. Możesz spróbować przygotować psa przynajmniej na część z nich. Jeśli Twój pies nigdy nie miał kontaktu z dziećmi, postaraj się wybadać jak on na nie zareaguje. Możecie chodzić na spacery w pobliżu placów zabaw. Może ktoś w rodzinie lub wśród znajomych ma dziecko, z którym mogłabyś poznać swojego psa? Czuwaj nad tym, żeby taki kontakt był bezpieczny i dla dziecka, i dla psa.
W Internecie łatwo można znaleźć nagrania płaczu dziecka. Włączaj je psu co jakiś czas i obserwuj reakcje. Zanim wrócicie z maluszkiem do domu, niech pies pozna jego zapach – daj mu powąchać pieluszkę lub ubranko dziecka. Nie pozwól, aby pies bawił się, gryzł lub szarpał ubranko!
Zapewne czekają was też wspólne spacery z wózkiem. Jeśli masz nieufnego i lękliwego psa, warto zawczasu przyzwyczajać go do spacerów obok tego dziwnego i przerażającego przedmiotu.

Po piąte – TWORZENIE WIĘZI pomiędzy psem a dzieckiem
Spraw aby obecność dziecka kojarzyła się psu pozytywnie. Nagradzaj psa smakołykami, zabawką, głaskaniem, gdy maluszek czuwa i jest w pobliżu. Nie odtrącaj psa gdy zajmujesz się dzieckiem, niech towarzyszy wam w codziennych czynnościach – przy karmieniu, przewijaniu itp. Pozwól mu od czasu do czasu polizać malucha po nóżce czy rączce (nigdy po buzi). Gdy dziecko śpi, pies też powinien odpoczywać. Takim postępowaniem utrwalasz dwie zasady: 1)  mały człowiek śpi, więc ja też muszę być cicho; 2)  fajniej jednak jest (zabawa, przysmaki, głaskanie) gdy mały człowiek jest w pobliżu. Ważne aby po urodzeniu dziecka pies nie miał poczucia odsunięcia na plan dalszy.

Choć początki przyjaźni psa i dziecka mogą być trudne, warto podjąć się tego wyzwania. Dajcie swojemu dziecku szansę na to, by wychowywało się z najwspanialszym przyjacielem na świecie. Dorastanie z czworonogiem u boku niesie ze sobą wiele korzyści – szczegółowo o tym już wkrótce w kolejnym artykule