Aby nasz słodki i nieporadny szczeniak wyrósł na cudownego i zrównoważonego psa, warto od pierwszych miesięcy życia szkolić naszego małego pupila i poświęcać mu dużo uwagi. Tego, czego szczeniak nauczy się w tym okresie życia – pozytywne i negatywne doświadczenia – będzie przekładać się na dalszy jego rozwój.
Dobrze jest znać fazy rozwoju szczeniąt, żeby wiedzieć, co w danym cyklu dzieje się z naszym psem i co dzieje się z jego psychiką. Jeżeli właściciel jest świadomy, na jakim etapie rozwoju jest jego szczeniak i w jaki sposób zadbać o jego potrzeby, ma większą szansę na sukces.
ETAPY ROZWOJU SZCZENIĄT
-faza szczenięca (pierwsze 2 tygodnie) – polega głównie na spaniu i ssaniu mleka matki;
- faza psiej socjalizacji (3-8 tygodni) – maluchy zaczynają bawić się między sobą, uczą się wzajemnych relacji. Na tym etapie dużą rolę pełni suka/matka. Psy, które za wcześnie zostały odebrane od matki mogą mieć zaburzony ten etap rozwoju, co w przyszłości może zaowocować agresją i kłopotami w relacjach z innymi psami;
- faza socjalizacji z człowiekiem (8 tygodni – 5 miesięcy życia) – najważniejszy okres! Każda chwila poświęcona naszemu maluchowi zaowocuje w przyszłości.
Po ukończeniu 5 miesiąca życia pies wkracza w okres młodzieńczy – faza „nastolatka”. Zaczyna ignorować swojego właściciela, sprawdza ile mu wolno, pojawiają się buntownicze zachowania, pierwsze ucieczki. Nasz do tej pory kochany, oddany maluch próbuje być bardziej niezależny i samodzielny. Jeżeli od początku pies jest dobrze prowadzony, wtedy faza ucieczki jest bardziej łagodna.
W kolejnej fazie rozwoju dochodzą następne elementy i hormony. Pojawiają się pierwsze objawy dojrzałości płciowej. Pies może w irracjonalny sposób reagować na różne rzeczy czy sytuacje, np.: lękiem, agresją, szczekaniem. Ważne, żeby dać mu wtedy odpowiednie wsparcie i mądrze nim pokierować.
SOCJALIZACJA
Socjalizacja, jest do z definicji proces, w którym jednostka uczy się życia wśród innych jednostek. Najpierw szczeniak socjalizuje się z psami, czyli ze swoim rodzeństwem. Poprzez wspólne zabawy poznaje zasady egzystowania w grupie. Później następuje socjalizacja z nowym stadem – ludzką rodziną i otaczającym go światem. Na barki nowego właściciela spada dbanie o prawidłowy, wszechstronny i zrównoważony rozwój szczeniaka. Dlatego ważne jest, aby dostarczyć szczeniakowi jak najwięcej doznań z ludźmi: młodymi, starszymi, ekspresyjnymi, z laską, na wózku inwalidzkim, z dziećmi itp. Zabierając szczeniaka na socjalizację należy pamiętać, aby wszystkie kontakty były przyjemne.
Socjalizacja ze zwierzętami to też bardzo ważny i trudny punkt. Absolutnym minimum jest przyzwyczajenie pupila do innych psów, kotów oraz ptaków. Warto również pokazać mu konie lub inne zwierzęta, z którymi planujemy kontakty w przyszłości. Również tutaj bardzo ważne jest, aby kontakty były dla szczeniaka przyjemne. Do zabaw trzeba wybrać odpowiednie osobniki, które nic naszemu podopiecznemu nie zrobią. Przypadkowe ugryzienie czy zbyt agresywna interakcja może spowodować, że nasz szczeniak będzie obawiał się kontaktów z innymi psami. Bardzo ważne jest także, aby zapoznawać szczenięta z różnorodnymi bodźcami środowiskowymi, odgłosami, zapachami, różnymi rodzajami podłoża i nowymi sytuacjami. To sprawi, że w późniejszym życiu pies będzie zachowywał się pewnie nawet w nowych i trudnych dla niego warunkach.
WYCHOWANIE
Szkolenie psa nie polega tylko na nagradzaniu za dobre sprawowanie i karaniu za złe, oparte jest trochę na terapii behawioralnej. Wzmacniamy te pożądane zachowania, co spowoduje ich częstsze występowanie. Dlatego ważne jest, żeby nagradzać psa za dobre uczynki, zachowania. Dzięki temu staną się one w jego mniemaniu opłacalne i będzie je powtarzał. Pies załatwi się na zewnątrz – dobrze!! Chwalimy go słownie i dodatkowo wzmacniamy smakołykiem. Za złe zachowanie nie dostanie nic, więc analogicznie stanie się ono nieopłacalne. Więc jeśli szczeniak nasikał w domu – nie karcimy go, nie wtykamy nosem w odchody itp. Sprzątamy, nie zwracając uwagi na psa, i tyle.
Szkolenie i odpowiednie nagradzanie to trudny proces. Często właściciele popełniają jeden podstawowy błąd – dużo mówią do psa, bez względu na to co zrobi. A on czasem robi cokolwiek, żeby zwrócić na siebie uwagę. Karcenie go, odpychanie, odsuwanie jest wtedy również formą wzmocnienia, bo on właśnie chciał uwagi i ją dostał, jakakolwiek by ona nie była.
Szkolenie psa warto prowadzić pod okiem specjalisty. Dlatego serdecznie polecamy zajęcia z tzw. psiego przedszkola. Program zajęć jest tak dopasowany, aby wpływać wszechstronnie na prawidłowy rozwój maluchów i przez zabawę budować więź z właścicielem oraz kształtować pozycję w stadzie. Doświadczony instruktor odpowie również na nurtujące pytania i doradzi postępowanie w różnych kłopotliwych sytuacjach z psem.
